برخی از علوم حوزوی نظیر علم صرف و نحو، بصورت کاربردی آموزش داده می‌شود و از کارایی بالایی برخوردار است و برخی دیگر از دانش‌های حوزوی نظیر اصول فقه از این ویژه‌گی چندان بهره‌ای ندارند. توجه نکردن به ثمره محوری از یک طرف باعث عدم موفقیت در بخش آموزش شده و از طرف دیگر یکی از علل تقلیل انگیزه در دانش پژوهان نسبت به فراگیری و پژوهش و تحقیق می‌باشد تا آنجا که در حال حاضر تبدیل به یک بحران علمی شده است. این مقاله به ثمرات برخی از مسائل اصولی نظیر «حقیقت وضع» و «معنای حرفی» می‌پردازد. البته ثمرات اصولی انحصار در ثمرات فقهی به معنای خاص و مصطلح ندارد و چهار نوع از ثمرات دیگر نیز وجود دارد که به آنها اشاره شده است
)