بحث از مراتب حکم در علم اصول، به چگونگی شکلگیری حکم تا رسیدن آن به مکلف میپردازد. این بحث مورد اختلاف اصولیان واقع شده است. محقق خراسانی1 معتقد به مراحل چهارگانه برای حکم است. این مراحل عبارتند از: مرتبة اقتضاء، مرتبة انشاء، مرتبة فعلیت و مرتبة تنجز. این نوشتار ضمن تشریح این دیدگاه به برخی از نقدهایی که به آن شده می پردازد و سعی میکند تبیینی قابل دفاع از آن ارائه دهد.