مسأله حجیت خبر واحد در میان اصولیان از دیرباز منشأ مباحثات ارزشمندی بوده که بیشتر کاربرد و صبغه فقهی داشته و مناسب قلمرو تکالیف شرعی بوده است. از این رو این پرسش جدی است که در حوزه تفسیر به مثابه حوزهای معناشناختی مباحثات مزبور به چه میزان کارآمد است. مقاله حاضر در صدد است نگاهی نو به این بحث داشته و بر تمایز ماهوی دو حوزه معارف عملی (احکام شرعی) و معارف نظری به ویژه تفسیر قرآن تأکید نماید و از این منظر اختلاف آرای موجود را تحلیل و بررسی نماید.